به نقل از «ایلنا»

وضعیت کنسرت‌ها شبیه مسابقات «کشتی‌ کج» است! / تهیه‌کنندگان تمایل ندارند من و هم‌نسلانم فعالیت کنیم

تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۸۹۶۹۵

به گزارش خبرنگار ایلنا، قاسم افشار، خواننده عرصه پاپ که تاکنون آلبوم‌هایی چون «فصل آشنایی»، «نازنین»، «خواب گریه‌ها»، «بغض» و «کویر» را منتشر کرده و خواندن تیتراژ چند عصر سینمایی و تلویزیونی را برعهده داشته، می‌گوید: تهیه‌کنندگان موسیقی صریحا می‌گویند که کار فرهنگی نمی‌کنند و علاقه‌ای به حضور برخی خواننده‌ها ندارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گفتگوی ایلنا با این خواننده را درباره اوضاع کنونی موسیقی پاپ و فعالیت‌های هنری‌اش در زیر می‌خوانید.

شما در دهه هفتاد و هشتاد جزو خوانندگان پرکار بودید و حال به نوعی کم کار شده‌اید، دلیل کم کاری شما و هم‌نسلان‌تان چیست؟

این مسئله دلایل متعددی دارد. بخشی از این موضوع به نوع عملکرد متولیان فرهنگی کشور مربوط است و بخش دیگر این اتفاق به تهیه‌کنندگان عرصه موسیقی ربط دارد. به نظرم این دوستان تمایل ندارند که من و خوانندگان هم نسل من در عرصه باشند و فعالیت کنیم.

البته این موضوع محدود به خوانندگان نیست و آهنگسازان و نوازندگان نیز قربانی روند موجود هستند؟

بله همینطور است.

اما مگر تهیه‌کنندگان به دنبال ارائه آثار باکیفیت نیستند؟ و مگر غیر از این است که شما و اغلب هم نسلانتان خوانندگانی خاطره‌سازی برای مخاطبان هستید؟ پس دلیل این عدم تمایل‌ چیست؟

به طور واضح باید گفت که تهیه‌کنندگان امروزی فقط به دنبال تجارت هستند.

شاید دلیلش این است که در آن زمان کنسرتی درکار نبود.

 

بله در آن زمان کنسرت‌های کمی برگزار می‌شد. در حال حاضر دوستان تهیه‌کننده خودشان به‌طور واضح عنوان می‌کنند که کار فرهنگی نمی‌کنند و زمانی که خودشان این موضوع را به زبان می‌آورند، پس واقعا اینگونه است. هیچ اشکالی هم ندارد. تجارت باید در همه مقولات مورد توجه قرار گیرد و من نیز با این قضیه موافقم. اما در این میان نکاتی وجود دارد که سوال برانگیز است و مشکلاتی ایجاد می‌کند. شما حساب کنید که یک خواننده در طول سال هر شب به اجرای برنامه می‌پردازد! این اتفاق به نوعی بعید و دور از ذهن و عقل است؛ زیرا در هیچیک از کشورهای دنیا چنین اتفاقی نمی‌‌افتد و خواننده‌های مطرح و معروف چه ایرانی، چه آمریکایی، و چه اروپایی چنین کاری نمی‌کنند. می‌توانم بگوییم در هیچ کجای دنیا حتی خوانندگان بسیار بزرگ و کاربلد نیز چنین کاری نمی‌کنند.

 

دلیل این کثرت و برگزاری کنسرت‌های طویل‌المدت آن‌ هم با یک خواننده در ایران چیست؟

اتفاقات و دلایل زیادی می‌تواند پشت این قضیه باشد. همیشه برای دوستانم این مثال را می‌زنم؛ در حال حاضر وضعیت کنسرت‌ها مانند مسابقات کشتی کجی است که در آمریکا برگزار می‌شود. آنها چند نفر را در رینگ قرار می‌دهند و چند نفر هم در بیرون رینگ می‌گذارند و روندی را برای خود در نظر می‌گیرند. در کنسرت‌های ما نیز عده‌ای خاص مورد توجه هستند که من هم برخی از آنها را دوست دارم و برخی دیگر را خیر که البته این موضوع سلیقه‌ای است.

کیفیت کنسرت‌ها را چگونه می‌بینید؟

یادم هست ما برای اجرای کنسرت یا اجراهای ارگانی مدت‌ها تمرین می‌کردیم تا روی صحنه اجرای خوبی داشته‌ باشیم. اما حال اینگونه نیست. در حال حاضر برخی از دوستان تمرین پلی‌بک می‌کنند و این خیلی بد است. اتفاقأ همین چند وقت پیش بود که یکی از همین خواننده‌ها مورد مواخذه قرار گرفت؛ در صورتیکه همان یک مورد نبود و پیش از آن نیز چنین اتفاقی به صورت مکرر توسط خوانندگان و گروه‌های دیگر رخ داده بود. هنوز هم هستند گروه‌هایی که  کنسرت‌های پلی بک برگزار می‌کنند.

برای جلوگیری از این هرج و مرج‌های فرهنگی چه تمهیدی را پیشنهاد می‌دهید؟

در زمان ما وزارت ارشاد نماینده‌ای را به سالن‌های کنسرت می‌فرستاد تا کیفیت اجرا را مورد ارزیابی قرار دهد. در حال حاضر لزوم چنین حرکتی بسیار حس می‌شود و لازم است که وزارت ارشاد نمایندگانی را به کنسرت‌ها بفرستد تا در صورت عدم کیفیت و اجرای پلی‌بک به خواننده مربوطه اجازه کار ندهد.

در این میان چقدر سلیقه مخاطب را در تنزل کیفیت موسیقی پاپ موثر می‌دانید؟

آنچه در عرصه موسیقی تولید می‌شود خوراکی است که ما به مردم می‌دهیم، یعنی این ما هستیم که به مخاطب خوراک می‌دهیم و در صورت ارائه خوراک تکراری به آنها، سلیقه‌شان را تحت تاثیر قرار خواهیم دادف و خب تعداد آن آثار ضعیف و خوانندگان و عواملی که آنها را تولید می‌کنند یکی دوتا نیست. به طور میانگین روزانه حدودأ پانصد اثر منتشر می‌شود که رقم بسیار بالایی است. در این میان بخشی از مخاطبان موسیقی را می‌شناسند و آنرا به صورت تخصصی دنبال می‌کنند و باقی محض تفنن و وقت گذرانی موسیقی را دنبال می‌کنند. بازهم به این موضوع می‌رسیم که مقصران اصلی آنهایی هستند که مجوز صادر می‌کنند.

گفتید روزانه پانصد اثر موسیقیایی تولید می‌شود این گستردگی در تولید چقدر بر روند کاری خوانندگان کاربلد تاثیر می‌گذارد؟

قاسم افشار باید چه اثری تولید کند تا در میان این همه اثر شنیده شود؟ اصلا شنیده می‌شود؟ غیر از اینها من اثری تولید می‌کنم بسیار عالی، آیا آن اثر عادلانه تبلیغ می‌شود و عادلانه پخش خواهد شد؟

شاید به همین دلایل است که برخی از خوانندگان ترجیح می‌دهند آثارشان را به شبکه‌های برون مرزی بدهند.

بله. وزارت ارشاد به ما می‌گوید آثارتان را مثلا به سایت رادیو جوان ندهید. ما هم این کار را نمی‌کنیم که در این صورت باید اثرمان را به سایت‌های داخلی بدهیم. آیا سایت‌های داخلی باتوجه به کیفیت اثر آن را به درستی تبلیغ می‌کنند و عادلانه به پخش اثر می‌پردازند؟ مشخص نیست. اینگونه است که خواننده ترجیح می‌دهد اثرش را به همان سایت رادیو جوان بدهد. در این میان ماجرا چیست که جلوی فعالیت آنها را نمی‌گیرند؟ نام این اتفاقات تبعیض است.

به نظرتان مهم‌ترین نقص و کاستی آهنگ‌های پاپ فعلی چیست؟

ترانه‌ها و کلام‌هایی که توسط یکسری از دوستان خوانده می‌شود واقعا بد است‌.

درست است. گویا آن تعصب و حساسیت‌هایی که پیش‌تر در انتخاب ترانه‌ها وجود داشت حال وجود ندارد.

من می‌گویم اگر وزارت ارشادی داریم و اگر شورای ارزشیابی وجود دارد و آن شورا اعضایی دارد، آن دوستان نباید چنین آثاری را تایید کنند و نباید به آثار ضعیف مجوز بدهند. شعرهای بسیاری داریم که از لحاظ کلامی و مفهومی فاجعه‌اند اما مجوز وزارت ارشاد را می‌گیرند.

 در زمانی نه چندان دور فضا آنقدر بسته بود که آثار به سختی مجوز می‌گرفتند و اهالی موسیقی برای ادامه کار و تولید اثر می‌جنگیدند.

الان هم همان شرایط قبلی برای برخی از دوستان وجود دارد و روند به همان شکل است. من سال گذشته شعری را به وزارت ارشاد ارائه داده بودم تا مجوز تک تراک بگیرم که البته بیرون نیامد. مسئولان مربوطه بخشی از  شعر را در پرانتز قرار داده بودند و قید کرده بودند که این قسمت شعر باید عوض شود، در صورتی‌ که آن بخش از شعر هیچ مشکلی نداشت و به هیچ عنوان بد نبود. من آن شعر را با اشعاری مقایسه کردم که در حد فاجعه‌اند و از وزارت ارشاد مجوز گرفته‌اند و نمونه‌ آنها را دیده‌اید. قضیه چیست که آن شعرها مجوز می‌گیرند؟

موضوع این است که در عرصه‌های مختلف هنری، معمولا به شخص مجوز می‌دهند نه اثر!

بله این مافیایی که می‌گویبد، وجود دارد و ممکن است هرجایی باشد و شکل بگیرد. این امکان وجود دارد که در وزارت ارشاد نیز مافیا وجود داشته باشد که چنین اتفاقاتی می‌افتد. ما نمی‌توانیم بگوییم آثار مختلف براساس نیاز مردم مجوز می‌گیرند. پس درک و سواد چه می‌شود؟ منظورم این است که باید به گونه‌ای پیش برویم که هم کارهای فرهنگی انجام دهیم و هم اثری درخور مردم تولید کرده کنیم.

حل مشکلات این چنینی به تحلیل و ریشه‌یابی عمیق‌ نیاز دارد، اما چه باید کرد تا خوانندگان هم‌نسل شما برای ارائه آثار با کیفیت به میدان بیایند.

تصورم این است که اگر خوانندگان و موسیقیدان‌های هم نسل من دست به دست هم بدهند و فعالیت‌های جدیدشان را آغاز کنند، اتفاقات خوبی رخ خواهد داد. البته نه اینکه بخواهیم خدای ناکرده هنرمندان دیگر را به عقب برانیم یا فعالیت‌های آنها را تحت تاثیر قرار دهیم. منظورم این است که اگر به اتفاق یکدیگر و چند نفری روند گذشته‌مان را ادامه دهیم و به تولید اثر بپردازیم، می‌توانیم همان اتفاقات خوب را دوباره رقم بزنیم؛ زیرا  به هرحال کارمان را بلدیم و اینگونه نیست که نتوانیم از پس کار برآییم و مطمئنم نه تنها مخاطبان گذشته بلکه نسل جدید نیز به شنیدن آن اثار تمایل نشان خواهند داد. ار قضا من هم اتفاقأ بعد از هشت ماه، ماه گذشته اثری را با نام «آبادی ویرون» منتشر کردم که نیکان آهنگسازی آن را به عهده داشته و شعرش از آقای عبدالجبار کاکایی است. پس از پیگیری دیدم که سی‌ویک هزار بار شنیده شده است.

شما در اوائل دهه هفتاد موسیقی را آغاز کردید و در آن زمان مرکز موسیقی صداوسیما در گزینش‌ و انتخاب خواننده‌ها وسواس بسیاری به خرج می‌داد.

در آن دوران نزد زنده‌یاد استاد بابک بیات رفتم و ایشان دو اثر با پیانو نواختند و اینگونه بود که صدایم از مرکز موسیقی مجوز گرفت. در آن زمان خواننده باید تست می‌داد و با پیانو می‌خواند. یادم هست خیلی از خوانندگان آن دوران در تست رد شدند. اگر آن روند در حال حاضر وجود داشت خیلی از خوانندگان فعلی دیگر نمی‌خوانند. مطمئنم اگر چنین تستی از خوانندگان فعلی گرفته شود بسیاری از آنها رد می‌شوند و با خودمان می‌گوییم این فرد اصلا چگونه خواننده شده است و تعجب خواهیم کرد.

در حال حاضر به چه کارهایی مشغول هستید؟

اگر مشکل خاصی پیش نیاید می‌خواهم در زمینه آموزش فعالیت کنم و قصد دارم مسترکلاس‌هایی برگزار کنم و به آنهایی که مستعد خواندن هستند آموزش دهم تا به این ترتیب در عرصه فرهنگ و موسیقی کار مفیدی کرده باشم. به جز آن با افراد کاربلد چند اثر در دست تولید دارم و تصورم این است که آثار خوبی شوند.

آهنگ «آبادی ویرون» با شعر عبدالجبار کاکایی، آهنگساز نیکان و صدای قاسم افشار را می‌توانید در لینک زیر بشنوید.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: موسیقی پاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کنسرت خواننده موسیقی پاپ ایرانی قاسم افشار تهیه کنندگان موسیقی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۸۹۶۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از جوابیه جواد هاشمی به ماجرای رپ خوانی تا حاشیه ای برای «نون.خ»

خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ فرآیند تولید و ارایه آثار و محصولات موسیقایی و حاشیه‌های ریز و درشت دنیای موسیقی طی سال‌های اخیر تبدیل به «فرصت» و «چالش» مهم و جالب توجهی شد که بسیاری از دست‌اندرکاران و فعالان عرصه موسیقی را بر آن داشت تا فارغ از رسانه‌های رسمی به ارائه و انعکاس فعالیت‌های موسیقایی خود در بسترهای متنوع «فضای مجازی» بپردازند و در این مسیر بسیار مهم و مؤثر بر افکار عمومی جامعه، حضور چشمگیری داشته باشند. حضوری که بعضاً برای آن‌ها دربرگیرنده اتفاقات مبارک و ارزشمندی در جهت معرفی خود و محصولات موسیقایی‌شان شد و در برخی موارد هم باعث دردسرهای زیادی شد که می‌تواند در ابعاد مختلف اجتماعی و فرهنگی‌اش مورد بررسی و واکاوی بیشتری قرار گیرد.

شرایطی دارای اهمیت که اکنون نمی‌توان به راحتی از آنچه در این بستر رسانه‌ای روی می‌دهد، بی‌تفاوت گذشت. چارچوبی دارای چالش و پر از فراز و نشیب‌های عجیب و غریب که تبدیل به اقیانوس پهناور و بی‌انتهایی شده که هر چه قدر در آن حضور داشته باشیم، بیشتر متوجه ابعاد پیچیده آن می‌شویم. شرایطی که در دنیای موسیقی فرآیند بسیار پررنگی دارد و تقریباً تمامی فعالان موسیقی را برآن داشته تا در این راه پر پیچ و خم اما جذاب برای مخاطب، به معرفی و به اصطلاح بیگانه «پرزنت» محصولات و دیدگاه‌های خود بپردازند. شرایطی که شاید بیان بسیاری از آنها در قالب رسمی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های رسمی کشور جایگاهی نداشته باشد اما دربرگیرنده ابعادی است که می‌تواند برای طرفداران و دوستداران موسیقی مشتمل بر رویدادهای مکتوب و تصویر جالب توجهی باشد.

اتفاقاً ظهور و بروز چنین شرایطی است که هم موجب رشد و تولید اخبار و نوشتارها و تصویرهای به اصطلاح «زرد» و «غیرقابل انتشار در رسانه‌های رسمی» شده و هم ایجاد کننده فضای رقابتی بین رسانه‌های رسمی و رسانه‌های فعال در فضای مجازی شده است که این مسایل نیز دربرگیرنده ملاحظات فراوانی است. ملاحظاتی که رجوع به آنها می‌تواند ویترین حواشی و اظهارنظرهایی باشد که رجوع به آنها با در نظر گرفتن ملاحظات و باید و نبایدهایش امری اجتناب ناپذیر است.

«یک هفته با فضای مجازی موسیقی» عنوان سلسله گزارش‌های هفتگی سرویس هنر خبرگزاری مهر برای مرور متن و حاشیه منتخب رویدادهای موسیقایی از پنجره فضای مجازی است که روزهای پایانی هر هفته با استفاده از مطالب منتشر شده هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی کشورمان در بسترهای مختلف فضای مجازی پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

حسین حقیقی؛ واکنش به یک موسیقی ضد صهیونیستی

حسین حقیقی از خوانندگان فعال موسیقی پاپ که طی سال های اخیر علاوه بر تولید آثار عاشقانه، حضور فعالی نیز در عرصه تولیدات مربوط به آثار اجتماعی و موضوعی دارد و اخیرا هم خوانندگی موسیقی تیتراژ فیلم سینمایی «ضد» را به عهده داشت، طی روزهای گذشته و از پس تجمع ضد اسراییلی دانشجویان حامیان فلسطین در آمریکا اقدام به انتشار سلسله استوری هایی درباره یک موسیقی اعتراضی به نام «leve palestina» کرده است و در این باره نوشت:

این روزها در راهپیمایی ها و تجمعات ضد اسراییلی و در میان حامیان فلسطین یک موسیقی خاص پخش می شود که با وجود تلاش صهیونیست ها خیلی خوب منتشر شده و دست به دست می شود.

این موزیک به زبان سوئدی است و جورج توتاری ۴۷ سال پیش آن را ساخته است. توتاری فلسطینی است اما سال ۱۹۷۰ اجبارا به سوئد پناهنده شده است. در همان سال ها برای اینکه صدای وطنش باشد و از ظلم رژیم غاصب حرف بزند، یک گروه موسیقی به نام «کوفیا» تشکیل می دهد به معنی «چفیه». ترجیع بند آن هم چنین است: زنده باد فلسطین، مرگ بر صهیونیسم.

علیرضا عصار؛ انتشار یک تک آهنگ جدید با آرزوهای خوب

علیرضا عصار از خوانندگان گزیده کار و کم حاشیه موسیقی پاپ ایران که این روزها در بی خبری کامل مشغول به سرانجام رساندن پروژه جالب توجهی است، طی روزهای گذشته بود که پس از مدت ها تک آهنگ جدیدی به نام «پیرمغان» را منتشر کرد.

وی در صفحه شخصی اش پیرامون انتشار این تک آهنگ که همچون سایر کارهایش از حال و هوایی متفاوت تر از جریان فعلی موسیقی پاپ برخوردار است، نوشت:

ترانه «پیر مغان» با آرزوی روزهای روشن و به امید شنیدن خبرهای خوب با عشق به شما عزیزان تقدیم می‌شود.

در این قطعه سبزه منصور شاعر بخش اول، بهرام آقاخان و همایون نصیری تنظیم کنندگان، دارا دارایی نوازنده گیتارباس، پویا نیکپور نوازنده پیانوو میکس و مستر، همایون نصیری نوازنده پرکاشن، بهرام آقاخان نوازنده گیتار نایلون، رضا عسگرزاده نوازنده دودوک برخی از اعضای گروه اجرایی را تشکیل می دهند.

حسین صفامنش؛ اعتراض در فضای مجازی پاسخ در نشست خبری

پس از پخش آخرین قسمت های سریال تلویزیونی «نون.خ» به کارگردانی سعیدآقاخانی بود که حسین صفامنش از خوانندگان موسیقی کردی با انتشار ویدیویی نسبت به استفاده آثارش در سریال «نون. خ» اعتراض کرد و گفت: به زودی پیگیری قانونی و قضایی نسبت به این موضوع را آغاز خواهد کرد.

صفامنش در این ویدیو عنوان کرده که استفاده از آثارش بدون کسب اجازه و قرارداد با این خواننده و مدیربرنامه اش بوده است.

گویا مدیر برنامه های حسین صفامنش شکایت رسمی و قانونی خود درباره این روند غیرقانونی را علیه سعید آقاخانی در مرجع قضایی ثبت کرده است.

پس از طرح این انتقادها بود که مهدی فرجی تهیه کننده سریال «نون.خ» در نشست خبری این سریال که طی روزهای گذشته برگزار شد در رابطه با موضوع مطرح شده از سوی صفامنش توضیح داد: موضوع ربطی به آقای آقاخانی ندارد و به من به عنوان تهیه کننده مربوط می شود. ما در یکی از فصل ها هم از «شیرین شیرین» آقای محمدیان استفاده کردیم که او تماس گرفت و بسیار هم تشکر کرد و گفت این موسیقی موجب شعف و تحسین شده است. ما در بخش کولبرها از موسیقی آقای صفامنش استفاده کردیم، البته نافی موضوع مالکیت معنوی نیستم ولی تصورم نبود شکایت کنند. فکر می کردم او زنگ می زند و می گوید دمت گرم وقتی به کولبرها پرداختی از این قطعه استفاده کردی. حتما برای جبران ماجرا در خدمت هستم. در این ۲ فصل قبلی تلاشی هم صورت گرفت که بتوانیم با او مذاکره کنیم. سعید آقاخانی دنبال صدای بکری بود اما نشد از ایشان استفاده کنیم. آرزو دارم موفق باشند.

سید جواد هاشمی؛ ماجرای رپ خوانی و پاسخ به حواشی در شبکه دو

از دیگر نکاتی که طی روزهای گذشته در فضای مجازی سر و صدای زیادی به پا کرد، مربوط به ماجرای رپ خوانی سید جواد هاشمی در پوشش غیرمتعارف آنچه از او دیده ایم، با همراهی خواننده ای به نام علی حسینی در یک کلیپ است که واکنش های زیادی را در فضای مجازی به همراه داشت.

هاشمی اما سرانجام در برنامه تلویزیونی «مداربسته» شبکه دو سیما بود که در گفت‌وگو با حسین رفیعی مجری برنامه نسبت به این اتفاق واکنش نشان داد و گفت: من در این فیلم یک «هودی (به سویی‌شرت‌هایی که کلاه داشته باشند هودی گفته می‌شود)» پوشیده بودم و موسیقی را که توسط خواننده اجرا می شد لب می زدم. موضوعی که گویا با حواشی و واکنش های بسیار زیادی مواجه شد که برایم بسیار جالب توجه بود. در حالی که بسیاری از دوستان می دانند من در آموزش و پرورش موسیقی کار می کردم و بسیاری از هنرمندانی که اکنون به صورت حرفه ای موسیقی کار می کنند عضو گروه های سرودی بودند که بنده در آنها به عنوان مربی حضور داشتم. به هر حال من کارم موسیقی بوده و حالا آمدم با یک جوان، موسیقی اش را لب زدم. شرایطی که موجب شد خیلی به من بد و بیراه بگویند.

وی افزود: حتی برخی از کاربران دایم اعتراض می کردند که چرا «هودی» پوشیدی؟ حالا که پوشیدی چرا مارک دارش را به تن کردی؟ خلاصه که در معرض انواع و اقسام حرف در فضای مجازی بودم. در حالی که جالب است بدانید همین علی حسینی که با او در قطعه لب خوانی کردم از خوانندگان خوبی است که کارهای مذهبی هم زیاد خوانده و حتی در حمایت از فلسطین نیز کارهایی را تولید کرده و این بار از من خواست تا در کنارش باشم.

این بازیگر اظهار کرد: وقتی هودی را به من دادند تا بپوشم می دانستم که ممکن است مساله شود ولی هیچ نگفتم و پوشیدم و رفتم، اجرا کردم. حتی هادی حسینی پدر علی حسینی که از تهیه کنندگان موسیقی بود به من گفت: «آقا ترکاندید» و من به او نگفتم که این من را می ترکاند.

محسن چاوشی؛ حرف های محمدعلی بهمنی کذب محض است

محسن چاوشی از خوانندگان مطرح موسیقی پاپ که فعالیت هایش همواره زیر ذره بین اصحاب رسانه و فضای مجازی است، طی روزهای گذشته بود که از پس مصاحبه تصویری محمدعلی بهمنی شاعر و ترانه سرای پیشکسوت کشورمان با سامانه «بیلبورد» که انتقادات تندی را بر علیه محسن چاوشی درباره مجوز شعر یکی از آثارش بر زبان آورده بود، واکنش نشان داد.

وی در کامنتی برای پست منتشر شده این مصاحبه تصویری نوشت:

خوب است شاعران پا به سن گذاشته و پیشکسوت حرمت عمر و قلم خود را نگه دارند و لااقل از حافظه به دروغ کمک نگیرند یا نه ... از قول کسی، دیگر خاطره و خطاب شخصی در نیاورند. من کسی را فلانی جان صدا که نمی کنم هیچ؛ از اساس چنین مکالمه و مراوده ای که آقای محمدعلی بهمنی ذکرش را می کنند به یاد نمی آورم. حرف های شاعر در گفت‌وگویی که داشته از اساس کذب است و محلی از اعراب ندارد. جز به جز آن.

کد خبر 6093770 علیرضا سعیدی